принудительный | |
auto. | zwangläufig |
f.trade. | erzwungen |
gram. | imperativisch; imperativ |
law | Zwangs-; kompulsiv; onerös |
psychol. | anankastisch; zwangsläufig; zwangsweise |
безвозмездный | |
gen. | kostenlos |
изъятие | |
gen. | Beschlagnahme |
в собственности | |
law | im Eigentum |
государство | |
gen. | Macht |
всего | |
gen. | insgesamt |
"ИЛИ" | |
math. | ODER |
часть имущества | |
law | Vermögensanteil |
принадлежащий | |
book. | gehörig |
гражданин | |
gen. | Bürger |
в уголовном праве | |
law | im Strafrecht |
дополнительная мера наказания | |
law | Nebenstrafe |
В | |
el. | Volt |
административное право | |
law | Verwaltungsrecht |
в качестве | |
gen. | als |
мера административного взыскания | |
law | Ordnungsstrafmaßnahme |
применяться | |
gen. | sich anpassen |
конфискация предметов | |
law | Einziehung von Gegenständen |
явившийся | |
law | der Erschienene |
орудие | |
mil. | Geschütz |
совершение | |
gen. | Begehung |
"ИЛИ" | |
math. | ODER |
непосредственный | |
gen. | direkt |
объект | |
gram. | Ergänzung |
административное правонарушение | |
law | Ordnungswidrigkeit |
| |||
zwanghaft (Настя Какуша) | |||
zwangläufig | |||
kraftschlüssig (об уплотнении, герметизации; англ. эквивалент – positive (~e Abdichtung= positive seal etc.) ivvi) | |||
erzwungen | |||
imperativisch; imperativ | |||
Zwangs- (напр., -heilung); kompulsiv; onerös | |||
zwingend | |||
zwangsmäßig | |||
anankastisch; zwangsläufig; zwangsweise | |||
Zwangs- (в сл. сл.) |
принудительное: 1186 phrases in 85 subjects |