|
|
gen. |
дарӣ (забони адабиёти тоҷику форс дар асрҳои миёна); забони дарӣ (забони адабиёти тоҷику форс дар асрҳои миёна) |
ling. |
забони дарӣ (В. Бузаков); дарӣ (В. Бузаков) |
|
|
gen. |
ҳадя кардан (В. Бузаков); бахшидан (кого-л., что-л.); ҳадья додан (кого-л., что-л.); пешкаш кардан (кого-л., что-л.) |
|
|
fig. |
сазовор донистан (удостаивать); мушарраф гардонидан (удостаивать); сарфароз кардан (удостаивать) |
|
Russian thesaurus |
|
|
gen. |
литературный язык западных и восточных иранцев персов, таджиков и др., распространённый с кон. 9 до нач. 16 вв. на территории Ср. Азии, Ирана, Афганистана, Азербайджана, северо-западной части Индии. Относится к иранской группе индоевропейской семьи языков. На нем писали классики персидско-таджикской литературы Рудаки, Фирдоуси, Хафиз, Омар Хайям, Насир Хосров и др.. Со 2-й пол. 15 в. началась дифференциация дари. Лежит в основе персидского литературного языка - в Иране, таджикского литературного языка - в Таджикистане и дари - в Афганистане название одного из двух официальных и литературных языков Афганистана, иначе - фарси-кабули. Большой Энциклопедический словарь |