самолюб | |
inf. | selfish person; selfish person; egoist |
никому | |
inf. | few; few people; almost nobody; close to no one |
не | |
gen. | not |
любой | |
gen. | either |
| |||
selfish person (= самолюбец); egoist (= самолюбец) | |||
selfish person |
самолюб: 1 phrase in 1 subject |
Proverb | 1 |